دو روزی میشه که حالم خوب نیست، صبح روز سوم، تصمیم گرفتم برای انجام تست کرونا برم و آزمایش بدم. همه جا تماس گرفتم گفتن آخر هفته تست انجام نمیدیم!
فقط دوشنبه تا جمعه آنهم باید وقت قبلی بگیرید. چک کردم “تست سریع” نزدیک ترینش دو ساعت رانندگی هست آن هم سه روز بعد با وقت قبلی! تست پی سی آر هم نزدیک ترین زمانش دوشنبه است که نتیجه اش بین سه تا پنج روز بعد مشخص میشه. این یعنی یک هفته باید منتظر بمانم. با خودم گفتم اینطوری نمیشه بالاخره باید راهی باشه، یعنی کسی آخر هفته کرونا نمیگیره و حالش بد نمیشه؟؟ درد شدیدی دارم و در کم حوصله ترین حالت ممکن به سر میبرم.
با خودم میگم وضعیت من بدتر بشه چه کسی پاسخگو هست؟ اگر تا دوشنبه صبر کنم چه اتفاقی خواهد افتاد؟ با کمی تحقیق و پرس و جو متوجه شدم شهر کناری که به قولی بالاشهر هست یه جایی داره تست میگیره، پانزده دقیقه ای هم جوابش رو میدن. خب، خبر خوبی بود، اما خبر بد اینه که نوع بیمه منو اونجا قبول نمیکنن و باید از جیب بدم. مبلغش هم صد و پنجاه دلار. رفتم و تست دادم جوابش به سرعت اومد؛ مثبت!
بیشتر ازینکه از نتیجه ناراحت باشم از وضعیت پیش آمده ناراحت بودم. یعنی تو این مملکت پول داشته باشی لحظه ای کارت راه میافته، نداشته باشی باید آرام آرام مرگ خودت را تماشا کنی. پانزده دقیقه کجا و یک هفته کجا! می خواهید بدانید فرق فقیر و غنی در امریکا در کجاست مثالش همین جاست، نه سبد های خرید، نه تبدیل دلار به تومن، و نه مقایسه درآمد ها، یکی از مثال هایش در حوزه سلامت است، با پول نقد و بیمه های آنچنانی پانزده دقیقه ای کارت راه میافتد و با بیمه ساده و بی پولی یک هفته ای، البته اگر زنده بمانی!
شاید بگویید صد و پنجاه دلار برای امریکایی عددی نیست. واقعیت این است که حدود پنجاه درصد امریکایی ها کمتر از هزار دلار در حساب هایشان ذخیره دارند. به همین دلیل هر چی در می آورند به ماه بعد نمیرسد. گرانی بنزین، کرایه خونه بالا، و نبود کار وضعیت رو برای میلیون ها امریکایی سخت تر کرده. من اگر پول نقد نمی داشتم مثل میلیون ها امریکایی باید صبر می کردم، و به احتمال بالا بعد از یک هفته یا بستری می شدم یا اینکه به لقاءالله می پیوستم!
پ.ن. در یک هفته گذشته بیش از یک میلیون مبتلای جدید و بیش از دوازده هزار مرگ در امریکا بخاطر کرونا ثبت شده. کشته ها تا این لحظه از مرز هفتصد هزار نفر عبور کرده.
پ.ن.۲. الحمدالله مشکل تنفسی ندارم و فعلا در قرنطینه هستم.
سیدحسینی