یک صف ۳۲۸ روزه با ۲۲۳۴ کشته در استرالیا وجود دارد که شما هرگز ندیدهاید؟
یکشب بعد از مدتها هوس کردم چند دقیقه سری به تلویزیون بزنم. اتفاقاً آن شب مشروح دیدار برخی از دانشگاهیان با مقام معظم رهبری را پخش میکرد. دانشجویانی که اکثراً در خارج تحصیلکرده بودند و حالا به ایران بازگشتهاند.
چند دقیقه وقت استراحت تمام شد و خواستم برگردم سر نوشتههایم که یکدفعه خشکم زد! یک آقایی که متأسفانه بارها هم بهاشتباه به صداوسیما دعوتشده بود در بین صحبتهای خود گفت ما در ایران دائماً توی صف بودیم ولی خارج اصلاً اینطور نیست!
به نظرم افرادی مثل این آقا – که امیدوارم هر چه سریعتر به خارج برگردند و در خانههای ۲۰ متری لذت ببرند – اصلاً نمیدانند صف یعنی چه؟
اما اگر این افراد کمی چشمشان را باز کنند و جلوی پیشرفت آلزایمر را بگیرند، فقط لازم است چند کلمه جستجو کنند تا معلوم شود صفهایی در دنیا وجود دارد که هرگز یک ایرانی آن را ندیده و تصورش را هم نمیکند.
بسیاری از مسئولین ایالت نیو ساوث ولز استرالیا که سیدنی مرکز آن است در ماه های قبل تلاش کردند ، مدیر بهداشت آن ایالت را برکنار کنند که البته فایدهای هم نداشت؛ اما چرا؟
بحران وضعیت پزشکی در استرالیا
طبق آماری که در لینک منبع میبینید ، وضعیت پزشکی و بیمه در استرالیا به نقطه بحران رسیده و صفهای طولانی برای دریافت خدمات پزشکی، قطاری پر از مردگان بر روی دست دولت فقیر استرالیا گذاشته است.
در سال ۲۰۱۶ تعداد ۲۲۳۴ نفر فقط در یک ایالت استرالیا یعنی نیو ساوث ولز مردند. این آمار تنها مربوط به افرادی است که منتظر بودند تا نوبت عمل جراحی آنها برسد. این گزارش اضافه میکند که برخی از این فوتشدگان ۳۲۸ روز یعنی ۱۱ ماه منتظر بودند تا بیمارستان وقت عمل جراحی بدهد و بالاخره هم در صف انتظار از دنیا رفتند.
لطفاً یکبار دیگر این عددها را دوره کنید. ۳۲۸ روز در صف جراحی! و مرگ ۲۲۳۴ نفر فقط در یک استان؛ و خدا میداند در ایالتهای دیگر که اصولاً فقیرتر هستند چند نفر مردهاند.
دولت به علت شدت ضعف خود هرگز نمیتواند خدمات پزشکی را مطابق نیاز مردم ساماندهی کند.
دوستان دیگری از سایر کشورها نیز درباره صفهای طولانی سایر خدمات پزشکی برای ما مستندات دقیق فرستادهاند که در روزهای آینده خواهیم گذاشت. مطمئن هستم این موارد هم باورش سخت است. ولی وقتی ببینید چقدر ایرانی هستند که حاضرند از مثل کانادا بیایند ایران برای دندانپزشکی و برگردند و همگی میگویند اینطور بیشتر صرف میکند و نیاز هم نیست چند ماه در صف باشیم، بیشتر به واقعیتهای فیلتر شده جهان پی میبرید.
ولی واقعیت این است تا وقتی سختترین صف زندگی شما، نان سنگک داغ یا چند ساعت معطلی در یک اداره باشد، هرگز حس نمیکنید مردم در کشوری مثل استرالیا چه میکشند.
آیا راهی وجود دارد که بتوان نمودار رو به رشد ۶۵ هزار خودکشی سالیانه در استرالیا را متوقف کرد؟ نمیدانم.
منبع: yahoo